Een andere kijk op het Corona virus
Wat brengt het CORONAVIRUS ons? Een paar gedachten.
Rutte reikt RIVM topman de hand na oproep geen handen meer te schudden.
Niets leukers om te zien hoe moeilijk is het van een zelfbewust persoon er één te worden met een alert zelfbewustzijn. Oftewel: je bent je bewust dat er een Corona crisis is, maar op het moment dat het gepaste gedrag wordt gevraagd, dat ook laten zien, is moeilijker.
Ik noem dat alert zelfbewustzijn. De volgende stap die de mens van bewust naar zelfbewust heeft te nemen. En zeker psychologen weten dat nieuw gedrag niet in 1 of 2 weken is aan te leren. Nu zal Mark Rutte vanwege zijn intelligentie het handen schudden wel voorlopig laten. Ook omdat hij voor de heel Nederland liet zien dat hij ook maar een mens was, die nog niet direct acteert op hetgeen hij net heeft verordonneert. Hij schudde na die aankondiging dat we geen handen meer gaan schudden de handen van de RIVM topman.
Met het bestrijden van zo’n nieuw virus komen er ook ineens andere dingen aan het licht. Die misschien al bekend waren, maar nu niet meer zijn te ontwijken. Hoe men denkt in belangen, hoe men handelt onder angst (altijd een slechte raadgever) en dat eigen land/persoon de prioriteit lijkt te krijgen in de gekozen maatregelen. Maar ik zie ook dat er op relevante plaatsen, (blijkend uit een goede samenwerking of pragmatisme instelling) hard wordt gewerkt deze nieuwe griep uit te bannen.
Je ziet alle varianten van ‘oplossingen’ langskomen. China zet een hek om de provincie Hubei (60 miljoen inwoners) waarin de hoofdstad Wuhan (10 miljoen inwoners) ligt. Waarschijnlijk is hier als zoönose het Corona virus van slangen overgedragen op de mens. Bijna Bijbels als u een beetje bekend met dat geschrift waarin wordt verhaald over Eva. Zij werd verleid door een slang de verboden vrucht te eten die kwam van de boom van kennis van Goed en Kwaad. Weg paradijs.
Als executive coach doe ik feitelijk maar 1 ding: het ontwikkelen van een alert zelfbewustzijn bij de eindverantwoordelijken in deze wereld. Diegenen die beslissingen maken voor hun werknemers om als bedrijf de continuïteit te garanderen. Liefst zo profijtelijk mogelijk zodat we kunnen blijven door-ontwikkelen met hetgeen we produceren. En kunnen groeien, want stilstand is achteruitgang. Aan de bal blijven graag.
Je ziet Mark Rutte dan ook benadrukken dat de behoefte aan het stimuleren van de verantwoordelijkheid, het doen van hetgeen van je wordt verwacht binnen onze samenlevingsregels nu heel relevant is. De noodzaak om verschil te maken wordt groter. En dat speelt nu dus.
Laat je een spiegel voorhouden – is er sprake van voldoende zelfkritiek? - kan iemand mij als sparringpartner ideeën aanreiken? Want het zijn niet langer primair iemands kwaliteiten die tonen wie je werkelijk bent, maar vooral de keuzes die een ieder maakt. Dat begint al met de bereidheid om je verantwoordelijkheid te nemen en oprecht deel te nemen aan de samenleving zoals wij die door de eeuwen heen op de aardbol hebben gemaakt.
Sommige landen ontkennen dat ze last hebben van het virus, anderen melden hoopvolle resultaten. Maar wat er nu precies aan de hand is, is lastig. Want met het echte nieuws is er ook veel fake news. Gelukkig hebben wij het RIVM. Alhoewel dat in de recente boerencrisis nog erg impopulair was bij de boeren met de stikstof berekeningen.
Je krijgt nu tenminste te wel zien waar het echt om draait in dit leven. En hoe mensen acteren. Mijn moeder zei vroeger altijd: rust, reinheid en regelmaat. Ze had gelijk. En ik zou daar de woorden van Ilja Gort in zijn vinologen TV programma aan willen toevoegen. Hij was bij een familiebedrijf dat wijn maakte in Cordoba. Na het werk kwam men bijeen op de top van de berg en dronk men een glaasje van hun zelfgemaakte wijn. Een feestje waarbij oom Domingo muziek op z’n gitaar maakte. Ik zou zo’n familie ook wel willen hebben. Waarbij men gelooft dat hun grootouders zo oud zijn geworden omdat ze dagelijks de wijnschimmels tot zich namen.
Maar dat is leuk, want of je nu gelooft in de kracht van knoflook of dat je gelooft in een ontbijt met olijfolie of in het bestaan van een opperwezen waar je dan vervolgens moskeeën of kathedralen voor gaat bouwen, het maakt niet uit.
De mens heeft geloof nodig. Want anders zwalk je maar heen en weer tussen vreugde en verdriet tussen moed en angst, tussen trots en schaamte. Geloof is prima.
Alleen, kijk daar mee uit, want de geschiedenis heeft geleerd dat alles wat je gelooft ook voor alles kan worden gebruikt. Het geloof bestaat echt.
Daarom vliegen mensen naar de maan, verbreken ze records, worden ze verliefd, maken ze kinderen. Dus geloof is prima.
Maar één tip: geloof vooral in jezelf.
Reinout van Kalleveen is Executive Coach van de top van het Nederlandse bedrijfsleven en schrijft deze column op persoonlijke titel, maart 2020.